Man op je lip

De man van Inez van Wijk gaat er, klassiek maar niet minder schrijnend, vandoor met zijn secretaresse met wie hij meteen maar een kind krijgt. Inez verhuist met dochter Jos van een paleis in Amsterdam Zuid naar een portiekflat in De Baarsjes. En wat een puinhoop maakt die vrouw daar van haar leven!

Man op je lip van Esther Waij is een tragikomische roman, zeggen de kritieken. Het komische kan je makkelijk ontgaan, maar tragisch is het zeker. Hoe diep een mens kan zakken na een scheiding wordt overduidelijk bij het lezen van het boek. Inez zat niet alleen financieel volledig vastgebakken aan haar overspelige Oscar, maar ook haar hele sociale leven valt met een dreun in duigen als ze verbannen wordt uit de echtelijke woning en natuurlijke leefomgeving. Het is een hele stap van de dure winkels aan de PC Hooftstraat naar het filiaal van Dress for Success, waar Inez een gratis sollicitatieoutfit kan halen.

Bonen doppen

Met werken wil het ondertussen niet zo vlotten. Niet erg verwonderlijk, want Inez wekt niet de indruk voor de scheiding ooit maar één seconde de handen uit de mouwen te hebben gestoken. Terwijl het geld toch rijkelijk haar kant opstroomde. Inez valt van het ene ambacht in het andere ongeluk. Haar uitgavenpatroon laat zich ondertussen maar slecht matigen en incassobureaus lopen in en uit in villa Inez in De Baarsjes. Lezen van Waijs boek sterkt een alleenstaande moeder in het advies aan haar puberdochter: “Zorg dat je nooit afhankelijk wordt van een man en altijd je eigen bonen kunt doppen!”

Licht in de tunnel

Bonen doppen is overigens iets wat Inez ook niet kan, ze kan überhaupt niet koken, maar gelukkig is daar buurvrouw en vriendin Debbie die het wél kan. En anders hebben we nog Jos’ vriendje Alex die pizzakoerier is en die regelmatig pizza’s komt brengen. Dat is niet het enige wat hij komt brengen, want hij doet het met de dertienjarige Jos. Zij wel. Dat wil je als moeder niet weten en Inez is daarop geen uitzondering.
Zelf is Inez desperaat op zoek naar iemand in bed, maar het is het ene fiasco na het andere. Onbedoeld geeft ze daarmee het goede voorbeeld aan Jos, die dát in ieder geval niet ambieert. Aan het einde van het boek gloort er licht in de tunnel: Inez ontdekt dat je misschien eerst gelukkig met jezelf moet zijn voor er weer plek is voor een vent.

Positivisme

Man op je lip is een snelgeschreven roman in wat al te modern hakketakkerig Nederlands. Duurzame diepgang is ver te zoeken in deze chick lit die in glossy vrouwenbladen de hemel in wordt geprezen. Zover zijn we nog niet, maar toch is het boek wel de moeite waard. Inez is niet voor één gat te vangen. Ze geeft blijk van een enorm positivisme, al is het soms bijna destructief van aard en toont overlevingslust in haar daden.
Waijs boek is luchtig en nadenken erbij is niet verplicht. Het zorgt voor de soms nodige verstrooiing en elke gescheiden vrouw zal er dingen in herkennen. Vooral op de momenten dat Inez de lezer een kijkje in haar hart geeft, waar het schrijnt en zeer doet, kun je als lezer zomaar ineens geraakt worden.

Murphy

Tot slot is het heerlijk om te constateren dat je eigen situatie nog láng zo erg niet is als je altijd dacht. Inez geeft wat dat betreft een heel nieuwe, overtreffende, draai aan Murphy: iets is nooit zo erg of het kan nog véél en véél erger.

Esther Waij, Man op je lip, uitgeverij Luitingh-Sijthoff BV, ISBN 978 90 218 0139 1, € 17,50
Door: Esther Waij