Potjes en Regelingen
Onlangs belt mij een vrouw met de vraag of ik haar kan helpen. Zij is een jaar of 4 geleden gescheiden en het bedrag partneralimentatie dat zij ontvangt komt te vervallen. Of ik haar kan helpen met het vinden van mogelijke ‘potjes’ of ‘regelingen’ waar zij recht op heeft om haar inkomen aan te vullen. Ik ben even stil en merk dat deze vraag bij mij wat schuurt. Hoe bedoel je, potjes waar je recht op hebt? Ik spreek dit echter niet uit en stel haar een paar vragen. Zij heeft samen met haar ex-partner 2 kinderen in de “basisschool-leeftijd” en werkt momenteel 20 uur. De kinderen zijn eens per 2 weken een weekend bij hun vader.
Ik vraag recht op de vrouw af of ze er ook over nagedacht heeft om meer uren te gaan werken. Nu is zij op haar beurt even stil. “Nee, dat kan niet in verband met de zorg voor en de opvang van de kinderen. En ik heb er ook niet over nagedacht.” antwoordt ze. En dat is ook eigenlijk niet zo raar. We zijn generaties lang opgevoed met een traditioneel rollenpatroon waarin financiële verantwoordelijkheid een mannending is en zorgtaken een vrouwending.
Maar inmiddels leven we in 2020. Tegenwoordig wordt gelijkheid van mannen en vrouwen nagestreefd en werken zowel mannen als vrouwen door na de geboorte van een kind. Er is een duidelijke maatschappelijke verschuiving naar financiële zelfstandigheid voor beiden: ieder houdt zijn of haar eigen broek op. Het verkorten van de duur van 12 jaar naar 5 jaar partneralimentatie is daar een goed voorbeeld van.
Ik bespreek kort met haar het feit dat als de kinderen 18 jaar worden, zij ook haar huidige “potjes en regelingen” zoals kinderbijslag, kindgebonden budget en misschien ook kinderalimentatie niet meer ontvangt. Terwijl op dat moment de kinderen echt niet minder geld kosten… Ze stoppen niet met sporten, kleding kopen, eten, studeren enz. Een ander belangrijk punt is haar pensioen. Zij bouwt minder pensioen op voor “later” doordat zij nu parttime werkt. Heeft zij haar financiële plaatje in beeld? Wat betekent dat financieel voor de langere termijn?
“Zo heb ik het eigenlijk helemaal nog niet bekeken”, zegt ze. Ik vraag haar of het een idee is om te kijken of ze meer uren kan gaan werken in plaats van naar tijdelijke “potjes” te zoeken. Wat betreft de zorg en opvang van de kinderen in gesprek te gaan met haar ex-partner en daar afspraken over te maken. Wellicht zijn er mogelijkheden zoals thuiswerken, naschoolse opvang, ouders of een andere oplossing.
Dat is zeker een idee en enigszins enthousiast bedankt ze me voor het telefoongesprek.
Ook financiële zelfstandigheid begint met bewustwording en oude patronen herkennen. Zeker als er kinderen zijn, is de macht der gewoonte sterk. Een scheiding brengt veel emoties en veranderingen met zich mee. Ook op financieel gebied. Het is belangrijk goed vóóraf inzicht te krijgen in de financiële gevolgen van de scheiding. Als die duidelijk zijn, leidt dat vaak ook tot betere afspraken met elkaar. Die ook nog eens gunstiger kunnen uitpakken voor beide partijen.
