Tips voor stiefouders bij een echtscheiding

Veel huwelijken lopen op de klippen, en veel gescheiden vaders en moeders beginnen een tweede leven met een nieuwe partner. En dat is niet altijd makkelijk. De kinderen kunnen zich gaan verzetten zich tegen de nieuwe partner, omdat ze hopen dat hun ouders nog bij elkaar komen. De gescheiden ouder kan zich schuldig voelen, maar wil tegelijkertijd zo snel mogelijk vooruit, en de nieuwe partner wil dat alles zo snel mogelijk goed komt.

Ondanks alle problemen is het wel degelijk mogelijk om van een nieuw samengesteld gezin een vlot, gelukkig geheel te maken. Op de Belgische website Goedgevoel.be geeft een ervaringdeskundige tien tips voor stiefouders.

1) Probeer niet te hard

Kinderen weten heel goed wanneer je het te hard probeert, en zullen daar gegarandeerd misbruik van maken. Je kan ze eens een film of het eten laten kiezen, maar niet altijd.

2) Wees jezelf

Probeer niet te lief, te cool of te begrijpend te zijn. Natuurlijk wil je goede punten scoren, en de beste stiefmama (of papa) ooit worden, maar wees realistisch: een rol spelen dat hou je toch niet vol. Wees jezelf en als ze je ooit de coolste of beste stiefmama (-papa) ooit noemen, dan doet dat extra deugd.

3) Geef iedereen ruimte

Mentale en fysieke ruimte, dat is nodig om de veranderingen te verwerken. Kinderen zijn in de war over de nieuwe partner, het nieuwe huis of het oude huis met een nieuwe persoon erin. Emoties en territoriale strijden kunnen dan ook hoog oplaaien, zeker als er tieners bij betrokken zijn. Geef iedereen dus een eigen plekje, zeker in het begin.

4) Hou je aan de regels

Als de ouders regels hebben, dan hoor je die te volgen, ook al ben je het er niet mee eens. Jij bent de ouder niet (zeker niet in het begin). Val de regels dus zeker niet in het openbaar aan, maar bespreek ze eventueel apart met je partner. Respecteer zijn of haar keuzes daarin.

Ook geen goed idee is de regels overboord te gooien in de hoop dat de kinderen je extra leuk vinden. Het resultaat is dan de perceptie ontstaat dat je te manipuleren bent, wat ze ook herhaaldelijk zullen doen.

5) Stel vragen

Je twijfelt of de kinderen graag kip eten en wat hun lievelingsfruit is? Vraag het gewoon. Schakel niet je partner is, maar geef de kinderen de kans het je zelf te vertellen. Onthoud ook eventuele allergieën en favorieten. Probeer van elk kind iets te onthouden, anders ontstaat snel het gevoel dat je iemand voortrekt.

6) Steek er energie en moeite in

Zeker in het begin zal je veel moeten investeren zonder onmiddellijk resultaat te zien. Maar jij bent de volwassene, en de energie en moeite moeten dan ook grotendeels van jou komen. Investeer in gesprekjes, in extra knuffels of een lang bedtijdverhaaltje. Dat beetje extra moeite zegt aan de kinderen dat je aan hun kant staat. Als je tegelijk uitlegt dat het voor iedereen moeilijk is op dit moment, maar dat het allemaal goed zal komen, dan stel je hen op hun gemak.

7) Dump de negativiteit

Ja, zijn tienerdochter heeft je weekend om zeep geholpen met haar attitude, maar wil dat echt zeggen dat jij moet uitvliegen en staan brullen? Nee, dus. Wees de volwassene, en wees zo positief en opgewerkt als mogelijk. Krijg je het moeilijk, blijf dan kalm. Geef aandat een grens is overschreden en dat je je even terugtrekt om dat te verwerken. Gooi het eruit op een veilige plaats, zoals bij je moeder of je vriendinnen.

8) Dezelfde regels voor iedereen

Dezelfde regels voor alle kinderen, zowel die van jou als die van hem (haar). Als jouw kinderen niet mogen vloeken, dan de zijne ook niet. Als zijn kinderen geen frisdrank mogen voor het eten, dan de jouwe ook niet. Dit kan soms botsen met de regel om de regels altijd te volgen, maar op termijn moet er een evenwicht komen.

9) Loven in plaats van straffen

In het begin, meestal een eerste moeilijk jaar, probeer je zoveel mogelijk kleine vooruitgangen te loven en zo weinig mogelijk te straffen. Positieve bevestiging, zoals je ook een kleuter opvoedt.

10) Ga ervoor

Zonder toewijding en energie ga je er niet komen. Je kan niet weglopen elke keer als het moeilijk wordt. Je kiest ervoor, en dus moet je de gevolgen van de keuze volledig dragen. Alleen met toewijding en volhardendheid gaan de kinderen uiteindelijk in jou geloven. Als ze zien dat je je terugtrekt, dat je er niet voor gaat, dat je hen weer in de steek zou kunnen laten, dan krijg je nooit iets van hen gedaan. Je hebt dus de verantwoordelijkheid om je nieuwe familie gelukkig en compleet te maken.

Gemakkelijk zal het niet zijn, maar onmogelijk is het ook niet. Bovenstaande regels zijn niet heilig, en zeker niet feilloos, maar ze zijn alvast een goede basis