
Scheiden van je partner? Oké. Maar scheiden van je hond?
Leestijd: 3 minutenDat ligt heel anders. Op het eerste gezicht lijkt een scheiding van je partner natuurlijk veel ingrijpender, emotioneler. En het is ook niet niks om na jaren van samenleven je partner te verlaten. Maar tot op zekere hoogte is een echtscheiding, hoe verdrietig ook, toch een relatief rationeel proces. Aan de definitieve breuk gaat een lang proces vooraf. Daar zijn beide partners intensief bij betrokken. Alles wordt besproken, pensioenaanspraken, misschien de inzet van professionele hulp ….. kortom, er is sprake van overleg. Of dat altijd in goede harmonie verloopt, is een tweede.
Hoe anders ligt dat bij de afspraken over de huisdieren, meer in het bijzonder over de hond. Sinds jaar en dag maakt de trouwe viervoeter deel uit van het gezin. Maakte er nooit een geheim van hoe blij hij is als je weer thuiskomt. Ging altijd mee op vakanties, etc. Hoe leg je hem/haar nu uit dat binnenkort alles anders wordt?
Dat is dus gewoon niet uit te leggen. Alles wordt immers over “de kop van de hond” bedisseld. Het minste wat je kunt doen is een goede regeling afspreken. Als er kinderen bij de scheiding betrokken zijn, zou de hond gekoppeld kunnen worden aan de omgangsregeling van de kinderen. Dan blijft die band tenminste intact. De hond is waarschijnlijk ook gehecht aan de beide partners. Spreek daarom af hem/haar op vaste dagen (natuurlijk afhankelijk van de woon/werksituatie) om de beurt te verzorgen. Op dit thema zijn talloze varianten te verzinnen. Maar als het om de hond gaat staat een ding echt voorop: blijf goed zorgen voor het dier. Niet voor niets was uw hond, vaak jarenlang, uw gewaardeerde huisgenoot.