string(9) "financien"
string(26) "scheiding-en-ploegendienst"
string(8) "kinderen"
string(26) "scheiding-en-ploegendienst"
string(23) "procedure-echtscheiding"
string(26) "scheiding-en-ploegendienst"
string(14) "relatie-emotie"
string(26) "scheiding-en-ploegendienst"
Scheiding en ploegendienst
Leestijd: 5 minutenWe waren al ruim 15 jaar getrouwd. Gelukkig? Niet echt. Maar zeker ook niet ongelukkig. Een doorsnee huwelijk, laten we het zo maar noemen. De kinderen hielden de boel bij elkaar. Toen ze groter werden begonnen de problemen. Mijn vrouw wilde weer gaan werken. Ik was daar fel op tegen. Niet dat ik met het ouderwetse idee rondliep dat de man, als hoofd van het gezin, de enige kostwinner zou moeten zijn. Het was meer uit bezorgdheid voor de kinderen. Ik werk in ploegendienst, dus onregelmatige werktijden. Dan is “moeder de vrouw” het stabiele rustpunt van een drukke familie. Maar zij zette door. ”Niet voor het geld maar om wat meer onder de mensen te komen, nieuwe contacten te leggen, enz.” zei ze steeds.
Toen ging het mis?
Eerst niet. Ze vond leuk werk. De kinderen leken zich goed aan te passen. Maar na een tijdje kwamen de problemen. Er was vaak overdag niemand thuis. Dus ook geen toezicht. Op een gegeven ogenblik merkten we dat de kinderen niet goed omgingen met die vrijheid. Ook de prestaties op school liepen zienderogen achteruit. Daar hebben we natuurlijk samen stevige gesprekken over gevoerd. Zonder resultaat. Ze wilde absoluut haar werk niet opgeven. Ik noemde haar zelfs egoïstisch, zei dat het ten koste van het gezin ging. Kortom, de ene ruzie na de andere. De sfeer was totaal verpest.
Onhoudbaar
Het liep inderdaad steeds verder uit de hand. Het vreselijke woord “scheiding” viel steeds vaker. Om te voorkomen dat er onherstelbare schade werd aangericht hebben we toen besloten uit elkaar te gaan. Achteraf een goed besluit, anders was het zeker uitgedraaid op een vechtscheiding. En daar zou natuurlijk niemand bij gebaat zijn. Maar om alles goed te regelen was nog niet zo’n eenvoudige klus.
Waarom?
Nou, ik werk dus in ploegendienst. Mijn ex was, na veel aandringen, bereid om genoegen te nemen met een 3-daagse werkweek. Dan ga je kijken wat de mogelijkheden zijn. Plussen en minnen met de werktijden. En vooral, ondanks de scheiding, proberen om flexibel met elkaar en de nieuwe situatie om te gaan. Zoeken naar een goede basis voor een omgangsregeling. Dat komt in de praktijk neer op 1 vaste dag in de week voor haar, 1 voor mij en de andere dagen indelen volgens het rooster. Dat werkt gelukkig redelijk. Vooral omdat de kinderen al voor de scheiding min of meer gewend waren aan een rooster. In feite komt het er op neer dat je ondanks alles toch samen probeert te doen wat haalbaar is. Dat ben je aan de kinderen verplicht.
Eigenlijk komt de beste omgangsregeling er op neer dat er zo min mogelijk veranderingen voor de kinderen zijn. Dat een ouder in een ploegendienst werkt is bij hen bekend en ze kunnen hier mee omgaan. Ook tijdens het huwelijk wisten beide ouders hoe hier mee om te gaan. Dus het beste advies is om de opvoedingstaken gewoon voort te zetten maar dan vanuit twee woningen zodat er voor de kinderen zo min mogelijk veranderingen zijn.