string(9) "financien"
string(37) "spijt-van-scheiding-in-midlife-crisis"
string(8) "kinderen"
string(37) "spijt-van-scheiding-in-midlife-crisis"
string(23) "procedure-echtscheiding"
string(37) "spijt-van-scheiding-in-midlife-crisis"
string(14) "relatie-emotie"
string(37) "spijt-van-scheiding-in-midlife-crisis"
Spijt van de scheiding in mijn midlife crisis
Leestijd: 3 minutenAls er één spreekwoord van toepassing is op mijn situatie is het wel: ”berouw komt na de zonde”. Als ik er nu op terug kijk: wat ben ik stom geweest.
Hoe het allemaal is begonnen? Eigenlijk was er geen duidelijk begin. Ogenschijnlijk liep alles op rolletjes. Huisje, boompje, beestje…geen vuiltje aan de lucht. Soms dacht ik wel dat een beetje meer leven in de brouwerij geen kwaad zou kunnen. Maar over het algemeen was ik best tevreden. Dacht ik. Tot ik me aan allerlei kleine dingen begon te ergeren. Het voorspelbare gedrag van mijn vrouw bijvoorbeeld. Of wie aan de beurt was om te stofzuigen. Dat soort dingen.
Op een avond kwam ik thuis van mijn werk. Ik had die dag het jaarlijkse functioneringsgesprek achter de rug. Lekker liep het niet. De promotie waarop ik had gerekend ging aan mijn neus voorbij. Ik stond nog met mijn jas aan in de hal toen ze, altijd op datzelfde ongeïnteresseerde toontje, vroeg hoe mijn dag was geweest. Toen sloegen bij mij alle stoppen door. Ik begon onbeheerst tegen haar te schreeuwen, noemde haar een stomme trut. Alle irritaties kwamen er in een keer uit. Daarna ben ik met slaande deuren het huis uitgelopen. Een tijd doelloos rondgereden en overnacht in een kale motelkamer. Die nacht natuurlijk geen oog dicht gedaan. Mezelf nog verder liggen opdraaien. s’Morgens ongeschoren naar de zaak. Diezelfde dag nog de scheiding in gang gezet.
Achteraf kan ik mezelf wel voor m’n kop slaan. Pas later, te laat, ontdek je dat dit puberale gedrag voortkomt uit de beruchte “midlifecrisis “. De periode in je leven dat je je afvraagt: ”was dit nou alles?” Nu heb ik door schade en schande ontdekt dat het antwoord niet bestaat uit het slaan met deuren. De “midlifecrisis” is ook geen excuus om je zo puberaal te gedragen. Het is hooguit een verklaring.
Inmiddels heb ik weer contact met mijn ex. We hebben samen besloten een goede therapeut te zoeken. Een stap die hoop geeft.